Witamy w serwisie internetowym Polskiego Towarzystwa Kreacjonistycznego

Medycyna oparta na projekcie

Jak dowodzi artykuł z fachowego medycznego czasopisma, w biologii nic nie ma sensu poza projektem.

Drzewo ewolucyjne ścięte!

Panie i Panowie, to już oficjalne: wielkie uniwersalne drzewo filogenetyczne, drzewo definiujące pokrewieństwa wszystkich organizmów, idzie na podpałkę. Zwaliło się łamane sprzecznościami i niekonsekwencjami, ścięte bezwzględną piłą negatywnej argumentacji. I pomyśleć, że wmawiano nam, że jego istnienie jest dowiedzione równie dobrze, jak teoria grawitacji. Ogłoszenia tej nowiny podjął się "New Scientist".

Czego nie wiedzą geny (cz. 2)

W pierwszej części mowa była o degradowaniu statusu genów jako jedynej jednostki dziedziczności. [1] W drugiej zajmiemy się opowieścią "czego nie wiedzą geny", opowieścią snutą przez „evo-devo”.

Eksplozja kambryjska bardziej wybuchowa

Eksplozja kambryjska, lub biologiczny Big Bang, to określenie nagłego - w skali geologicznej – pojawienia się w zapisie kopalnym całej gamy nowych strukturalnych planów budowy ciała tkankowców, czyli zwierząt. Wśród ewolucjonistów istnieją dwie wzajemnie sprzeczne interpretacje tego zjawiska: jedni twierdzą, że eksplozja kambryjska to iluzja wynikła z nagłej zmiany sposobu zachowania skamielin, drudzy, że eksplozja kambryjska to realne wydarzenie w historii życia, a nie tylko artefakt kopalnego zapisu. Niedawny artykuł opublikowany w „Current Biology” wzmacnia tę drugą interpretację.

Ścinanie ewolucyjnego drzewa (cz. 2)

W pierwszej części mowa była o porównywaniu molekularnych sekwencji mających pomóc ustalić wspólnotę pochodzenia “u pnia” drzewa filogenetycznego, czyli w okolicach ostatniego uniwersalnego przodka wszystkich form żywych. Próby te – jak dotąd – skończyły się spektakularną klapą, klapą tak wyraźną, że nawet darwiniści przebąkują, że opisywanie historii życia jako rozgałęziającego się ewolucyjnego drzewa nie jest właściwym ujęciem. A jak sprawa wygląda “wyżej”, na poziomie “korony” owego filogenetycznego drzewa? Otóż nie lepiej.

Uczyć kreacjonizmu w szkołach? No problem

Dobra nowina z ojczyzny Darwina: Prawie jedna trzecia brytyjskich nauczycieli nauk przyrodniczych nie ma nic przeciwko uczeniu kreacjonizmu, jako naukowej alternatywy dla ewolucji.

Naukowe przełomy roku 2008: bez Darwina, za to z projektem

Czołowe naukowe czasopismo "Science" ogłosiło listę 10 jego zdaniem najważniejszych naukowych odkryć roku 2008. Żadne z nich nie pochodzi z zakresu biologii ewolucyjnej. Nie będziemy nad tym płakać - biologowie ewolucyjni bardziej wydają się być obecnie zainteresowani wyliczaniem prawdopodobieństwa istnienia "Boga urojonego". Drugą istotną kwestią jest, że najważniejszy - zdaniem "Science" - naukowy przełom, mianowicie hodowla "przeprogramowanych" komórek, nie tylko nie ma nic wspólnego z ewolucyjną biologią, ale oparty jest na metodologii bazującej na projekcie.

Teoria w zasadzie nieudowodniona

Zgodnie z refrenem regularnie odśpiewywanym przez darwinowskie chóry, teoria ewolucji jest "bezspornie" dowiedziona od co najmniej 100 lat. Być może pewne szczegóły wymagają ciągle doszlifowania, ale jeśli chodzi o całość dyskusji, to jest już ona dawno zakończona - darwinizm jest prawdziwy. Koniec. Kropka. Nie tylko kreacjoniści nie są jednak przekonani co do prawdziwości tego refrenu, ale niektórzy ewolucyjni biologowie najwyraźniej też, o czym świadczy przykład Eugene Koonina z amerykańskiego National Center for Biotechnology Information.

Czego nie wiedzą geny (cz. 1)

Ileż to razy nasłuchałeś się opowieści Rysia Dawkinsa i jego pomniejszych naśladowców, że tak naprawdę jesteś tylko opakowaniem dla swoich genów, które - opętane jakimś mistycznym, ewolucyjnym pędęm - o niczym innym nie marzą jak tylko o (samolubnym) przekazaniu swoich kopii kolejnym generacjom. Nawet jednak w opinii ewolucyjnych biologów ta naiwna koncepcja zaczyna się jednak chwiać, co więcej, same geny przychodzą "kryzys tożsamości", tracąc od tak dawna ustalony monopol na dziedziczność.

Dobór naturalny: rozczarowanie (cz. 2)

W pierwszej części mowa była o rozczarowujących próbach pomiaru siły działania doboru naturalnego, który w opinii wielu darwinistów jest czymś w rodzaju "siły napędowej" ewolucji. Odczarowywanie kreatywnych mocy doboru naturalnego zaczęło się już jednak dużo wcześniej, kiedy na scenę weszła teoria ewolucji neutralnej.

13. Marta Cuberbiller, Do czego służy wyrostek robaczkowy? (2008)

"Idź pod prąd" listopad 2008, nr 11 (52), s. 11.

12. Marta Cuberbiller, Jak Leibniz próbował ewangelizować Chińczyków przy pomocy matematyki (2008)

"Idź pod prąd" listopad 2008, nr 11 (52), s. 11.

11. Marta Cuberbiller, Ograniczenia metody naukowej (2008)

"Idź pod prąd" październik 2008, nr 10 (51), s. 10.

10. Marta Cuberbiller, Homeostaza zamiast inteligentnego projektanta (czyli jak darwiniści ratują się przed krytyką) (2008)

"Idź pod prąd" wrzesień 2008, nr 9 (50), s. 10.

9. Marta Cuberbiller, Dlaczego tak trudno się dyskutuje z ewolucjonistami? (2008)

"Idź pod prąd" czerwiec 2008, nr 6 (47), s. 10.

8. Marta Cuberbiller, Kosmiczny krajobraz bez Boga (2008)

"Idź pod prąd" maj 2008, nr 5 (46), s. 8.

Mieczysław Pajewski, "Polemika z panią Kasią" [w sprawie krępaka] (2005)

Na Początku... styczeń-luty 2005, nr 1-2 (190-191), s. 67-80.

Ścinanie ewolucyjnego drzewa (cz. 1)

"Filogenetycy molekularni bezpośrednio skonfrontowani z kwestią jednego drzewa filogenetycznego zostali zmuszeni do rewizji tej koncepcji i zdegradowania statusu tegoż drzewa z biologicznego faktu do niepotwierdzonej hipotezy w odniesieniu do relacji wśród żywych organizmów i ewolucyjnej historii". Cytat z kreacjonistycznej publikacji? Skądże znowu, to fragment wprowadzenia do serii międzynarodowych warsztatów biologii ewolucyjnej poświęconych (de)konstrukcji drzewa filogenetycznego.

Dobór naturalny: rozczarowanie (cz. 1)

Zastanawiałeś się kiedyś dlaczego wielu fizyków, matematyków czy chemików nie uważa darwinizmu za naukę ścisłą? Powodem nie są tylko fantastyczne ewolucyjne spekulacje, które darwiniści chcieliby przekwalifikować na twardą naukę. Istnieją inne kwestie. Jedną z nich naświetlił wraz ze współpracownikami ewolucyjny biolog, J.G. Kingsolver. Jak każde dziecko wie, dobór naturalny jest faktem, podobnie jak np. grawitacja. Problem w tym, że wszelkie próby pomiaru siły działania doboru naturalnego - w przeciwieństwie do siły grawitacji - pozostają bardzo rozczarowujące.

Zegar Paleya znaleziony w bakteriach

Pamiętasz znaną analogię Williama Paleya o zegarku znalezionym na łące, którą kiedyś tak fascynował się Karol Darwin? Jeśli ktoś znajdzie na łące zegarek, to może zasadnie stwierdzić, że zegarek ten jest wynikiem projektu, a nie powstał w wyniku naturalnych i bezosobowych procesów. To samo rozumowanie można zastosować do organizmów żywych. Tym bardziej, że precyzyjny wewnętrzny zegar odkryto właśnie u bakterii.