Zegar Paleya znaleziony w bakteriach

Październikowe Science donosi, że naukowcy z Vanderbilt University w Nashville odkryli u cyjanobakterii zdumiewający wewnętrzny dobowy zegar. [1] System ten w znaczącym stopniu kontroluje komórkowe procesy, włączając w to ekspresję genów, transkrypcję i podział komórkowy. Badacze stwierdzili, że ta - jak go określili - oscylująca nanomaszyna - złożona jest z trzech białek ochrzczonych jako Kai A, B i C, które formują mechanizm podobny do zębatkowo-zapadkowego znanego z naszych sprężynowych zegarków. Ten biologiczny zegar tyka z wielką precyzją pozwalając odmierzać ważne dla komórki procesy. Zdaniem badaczy, korzyści dla organizmów z takiego wewnętrznego zegara są tak krytyczne, że ewolucja mogła tworzyć takie zegary wielokrotnie w niespokrewnionych ze sobą organizmach w fenomenie zwanym konwergencją lub ewolucją zbieżną i sugerują, że nasze komórki również posiadają podobne mechanizmy.

No i proszę, kolejny przykład "elastyczności" ewolucyjnych wyjaśnień. Po pierwsze, autorzy nie mają pojęcia, jak taki mechanizm powstał w drodze ewolucji choćby jeden raz, co nie przeszkadza im twierdzić, że najprawdopodobniej taki mechanizm wyewoluował niezależnie u wielu organizmów wiele razy. (W istocie nie wiemy nawet dokładnie, jak ten oscylator działa - eksperymenty były przeprowadzane in vitro, a ich wyniki ekstrapolowane na zjawiska zachodzące in vivo.) Po drugie, jak wie każe dziecko, podobieństwo biochemicznych i morfologicznych struktur ma być argumentem na pokrewieństwo organizmów. Oprócz sytuacji, kiedy nim nie jest - jak sugerują autorzy artykułu. Czyli podobieństwo struktur równie dobrze ma świadczyć o pokrewieństwie, jak i o jego braku. Ewolucyjna logika potrafi być naprawdę zaskakująca. I po trzecie wreszcie - Paley najwyraźniej miał rację.

---------------------------------------------------

Przypisy: