Nicholas Wade. "Wskrzesić neandertalczyka" (2006)

> <br> Sekwencjonowanie czy dekodowanie DNA neandertalczyka nagle okazało się możliwe dzięki połączeniu analiz starożytnego DNA prowadzonych przez doktora Svante Paabo z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka w Lipsku oraz nowej metody sekwencjonowania DNA opracowanej przez firmę z Connecticut, 454 Life Sciences.
> <br> Genom do wstępnego odkodowania pochodzi z kości neandertalczyka sprzed 45 tysięcy lat, które znaleziono w Chorwacji. Ponieważ genom musi być stale naprawiany i zaczyna się rozpadać natychmiast po śmierci komórki, DNA przetrwałe w kościach neandertalczyka ma postać małych fragmentów o długości mniej więcej 100 jednostek. Tak się składa, że jest to właśnie długość najbardziej odpowiadająca urządzeniu 454, które potrafi także dekodować ogromne ilości DNA małym kosztem.
> <br> Odtworzenie genomu Neandertalczyka - częściowo bądź w całości - byłoby bezcenne dla zrekonstruowania wielu wydarzeń dotyczących prehistorii i ewolucji człowieka. Pomogłoby również odpowiedzieć na pytania: czy neandertalczycy i ludzie współcześni krzyżowali się miedzy sobą, czy archaiczni ludzie posługiwali się artykułowaną mową, jak był zbudowany mózg neandertalczyka, czy jego skóra była ciemna czy jasna, a także jak duża była populacja neandertalczyków.
> <br> Jednym z najważniejszych rezultatów, jakie naukowcy mają nadzieję uzyskać dzięki porównaniu trzech genomów – szympansa, człowieka i neandertalczyka - jest ustalenie, które geny czynią nas ludźmi. Genomy szympansa i człowieka różnią się tylko 1 procentem sekwencji genów. Analiza tych miejsc DNA, w których ludzie różnią się od dwóch pozostałych gatunków pomoże zrozumieć ewolucję specyficznie ludzkich cech. - A może nawet aspektów funkcji poznawczych - dodaje Paabo.
> <br> Stopień podobieństwa pomiędzy ludźmi współczesnymi i neandertalczykami jest od lat zawzięcie dyskutowany przez archeologów i nawet takie zagadnienia jak to, czy neandertalczycy posługiwali się językiem, nie zostały do tej pory rozstrzygnięte.
> <br> Paabo wierzy, że najlepszym sposobem udzielenia odpowiedzi jest analiza genetyczna. Zwrócił szczególną uwagę na gen zwany FOXP2, którego zmutowane formy u ludzi wydają się odgrywać rolę w kilku zaawansowanych aspektach języka.
> <br> Długoletnia dyskusja archeologów dotyczy tego, czy współcześni ludzie, którzy po raz pierwszy wkroczyli do Europy 45 tysięcy lat temu z Afryki krzyżowali się z neandertalczykami, czy też doprowadzili do ich wymarcia. - Krzyżowanie mogło być genetycznie korzystne dla ludzi – twierdzi Bruce Lahn, genetyk z Uniwersytetu w Chicago - ponieważ neandertalczycy byli dobrze przystosowani do zimnego klimatu Europy – epoka lodowcowa miała przecież trwać jeszcze 35 tysięcy lat - a także do lokalnie występujących chorób.
> <div>