Narzędzia osobiste
Jesteś w: Start Kolejne potwierdzenie kreacjonizmu

Kolejne potwierdzenie kreacjonizmu

Prace biologów z University of California dostarczają kolejnego eleganckiego potwierdzenia przewidywań kreacjonizmu – w tym przypadku degeneratywnego kierunku biologicznej zmiany.

Pokrywające zęby szkliwo to najtwardsza substancja w organizmach kręgowców. Wiekszość ssaków posiada zęby pokryte szkliwem, jednak kilka gatunkow stanowi wyjątek, przykładowo mrówniki, leniwce czy kaszaloty małe. Ktoś mógłby więc pomyśleć, że najpierw wyewoluowały zęby bez szkliwa, które następnie w toku ewolucji nabyły kolejną funkcjonalność – szkliwo. Otóż nic z tego – było dokładnie odwrotnie. [1] Jak podaje ScienceDaily: "Darwin argumentował, że wszystkie organizmy pochodzą od jednego lub kilku przodków i że dobór naturalny napędza ewolucyjną zmienność. Zapis kopalny pokazuje, że pierwsze ssaki posiadały zęby pokryte szkliwem. A zatem ssaki bez szkliwa muszą pochodzić od ssaków posiadających zęby pokryte szkliwem". [2]

Odkrycia te – dodaje wspomniany komentarz – "stanowią świeże wsparcie darwinowskiej teorii ewolucji". Jest tylko mały problem: przykłady utraty struktur i funkcji nie mogą służyć, jako „świeże wsparcie” ich pojawiania się. Nade wszystko, aby coś tracić, najpierw trzeba to nabyć. Tracenie czegoś niewiele nam powie, jak to zostało nabyte. Ewolucjoniści muszą być naprawdę zdesperowani, skoro przykłady degeneracji i utraty struktur podają, jako "świeże potwierdzenie darwinowskiej teorii ewolucji". O tych "świeżych ideach" to wiedział już i Karol Linneusz w XVIII wieku.

Nowością w omawianych badaniach jest próba korelacji deletoriacji genomu i morfologicznej formy organizmu. "Zmiany utrwalone zarówno w zapisie kopalnym, jak i w genomach żywych organizmów […] pokazują równoczesną molekularną degenerację genu zaangażowanego w formowanie się szkliwa u ssaków. Wcześniejsze studia z zakresu biologii ewolucyjnej – stwierdza ScienceDaily – dostarczały bardzo ograniczonego świadectwa łączącego morfologiczną degenerację obserwowaną w zapisie kopalnym z genomem. […] Molekularnym odpowiednikiem organu szczątkowego są pseudogeny, które pochodzą od uprzednio funkcjonalnych genów" – wyjaśnia Mark Springer, jeden z naukowców zaangażowanych w badania. "Uzyskane przez nas wyniki jasno ukazują równoległą utratę szkliwa nazębnego dokumentowaną w zapisie kopalnym i molekularną degradację w pseudogen genu syntetyzującego enamelinę u reprezentantów czterech różnych rzędow ssaków, które utraciły szkliwo".

Z omawianych badań wynikają dwie istotne obserwacje.

1. Ewolucjoniści zaobserwowali, że losowe zaburzenia funkcjonalnie złożonych systemów prowadzą do ich uszkodzeń. Darwinowska ewolucja jest zatem całkiem niezła w uszkadzaniu złożonych sieci genetycznych w rezultacie czego następuje – jak to określili sami badacze - "morfologiczna degeneracja". Gratulacje, to już naprawdę postęp, choć obserwacja, że losowe uszkodzenia złożonych systemów mogą je niszczyć trudno uznać za wiekopomną.

2. Choć istnieje wiele przykładów ewolucji degeneracyjnej, ze świecą szukać przykładów ewolucji kreatywnej - a tutaj leży sedno kontrowersji. Cierniki tracące część swojej "zbroi", owady na wietrznych wyspach tracące skrzydła, jaskiniowe ryby pozbawione oczu czy ssaki bez szkliwa nazębnego – wszystko to solidnie udokumentowane przykłady zmian degeneratywnych, perfekcyjnie zgodnych z modelem kreacjonistycznym. Wedle niego, funkcjonalna informacja zawarta w genomie i poza nim poddawana losowym zaburzeniom w miarę upływu czasu będzie ulegała stopniowej degradacji – w najlepszym wypadku będzie zachowywana bez negatywnych zmian (w zależności od skali tych zakłóceń, odporności na nie i wydajności mechanizmów korekcyjnych). Postulat, że losowe zakłócenia mogą prowadzić do powstawania nowych projektów to współczesna odmiana magicznego myślenia, obecnie znanego pod nazwą (neo)darwinowska ewolucja. Cudów nie ma – zgodnie z zasadą zachowania informacji funkcjonalna informacja przetwarzana w żywych prganizmach nie powstaje z niczego, podobnie, jak energia napedzająca maszyny nie powstaje z niczego.

Michał Ostrowski

---------------------------------------------------

Przypisy:

1. Meredith, R.W., Gatesy, J., Murphy, W.J., Ryder, O.A., Springer, M.S. "Molecular Decay of the Tooth Gene Enamelin (ENAM) Mirrors the Loss of Enamel in the Fossil Record of Placental Mammals". PLoS Genetics, wydanie elektroniczne 4 September 2009, vol 5, no. 9.

2. Molecular Decay Of Enamel-specific Gene In Toothless Mammals Supports Theory Of Evolution. ScienceDaily, Science News, 7 September 2009.

Akcje Dokumentu
« Kwiecień 2024 »
Kwiecień
PnWtŚrCzPtSbNd
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930