Kreacjonistyczna krytyka ewolucjonizmu

(1993-02b) Tłumaczenie: John D. Morris, Dlaczego niektóre dzieci ujawniają "zwierzęce" cechy?

Na Początku..., 26 kwietnia 1993, nr 2, s. 13-15.

(1993-02a) Mieczysław Pajewski, Kryzys ewolucjonizmu

Na Początku..., 26 kwietnia 1993, nr 2, s. 9-13.

30. Marta Cuberbiller, Naukowa mitologia zastępuje religię? (2010)

"Idź pod prąd" październik 2010, nr 10 (75), s. 8-9.

Homologia: gasnąca nadzieja neodarwinizmu

Wśród powodzi zapewnień o „fakcie ewolucji”, poczesne miejsce zajmuje homologia. Jest ona wymieniana jako jeden z najmocniejszych argumentów świadczących o prawdziwości koncepcji makroewolucji. Jednak, co dla wielu zaskakujące, pojęcie homologii wprowadzono przed Darwinem (rzecz jasna rozumiane morfologicznie, a nie filogenetycznie). Przeddarwinowska biologia wyjaśniała homologię przez odwołanie się do archetypów — spójnych wzorców, według których żywe organizmy zostały zaprojektowane. Karol Darwin, który przeformatował biologię w ujęcia naturalistyczne, zaproponował inne wyjaśnienie homologii — jako rezultat dziedziczenia z modyfikacjami od wspólnego przodka. Jednak by koncepcja ta była bardziej wiarygodna niż poprzednia, połączona być musi z empirycznie weryfikowalnym naturalistycznym mechanizmem odpowiadającym za powstanie homologii. Neodarwinizm proponuje dwa takie mechanizmy: program genetyczny i procesy embriogenezy. Jednak ich dokładniejsza analiza pokazuje, że żaden nie stanowi odpowiedniego dowodu. A wobec tego wyjaśnienie homologii odwołujące się do inteligentnego projektu wciąż pozostaje możliwą odpowiedzią.

Oko kręgowców - kolejna odsłona

 

Nauka prawdę ci powie?

Jedenasty odcinek, ukazującego się w "Najwyższym Czasie" Kącika Kreacjonistycznego.

Rozregulowane zegary ewolucji

Dziesiąty odcinek, ukazującego się w "Najwyższym Czasie" Kącika Kreacjonistycznego.

Góra nieprawdopodobieństwa

Dziewiąty odcinek, ukazującego się w "Najwyższym Czasie" Kącika Kreacjonistycznego.

Gladiator i żaba — skamieniałości, które ożyły. Odnaleziono następne gatunki uważane za wymarłe

 

Do czego służy wyrostek robaczkowy?

Przez długi czas ewolucjoniści uważali wyrostek robaczkowy za nieprzydatną część organizmu. Mylili się.

Cuberbiller, Mnogie mutacje - przeszkoda dla darwinizmu

Marta Cuberbiller, "Mnogie mutacje - przeszkoda dla darwinizmu", Idź pod prąd styczeń 2009, nr 1 (54), s. 11-12.

Drzewo ewolucyjne post mortem

Swoboda z jaką wielu ewolucjonistów odrzuca istnienie uniwersalnego drzewa ewolucyjnego (filogenetycznego) musi zdumiewać. Tym bardziej, że jeszcze do niedawna z równą pewnością twierdzili oni, że istnienie tegoż drzewa jest dowiedzione ponad wszelką sensowną wątpliwość.

Trzeci szympans czy drugi orangutan?

Dotychczas sądzono, że najbliższym ewolucyjnym kuzynem człowieka jest szympans. Propozycja dwóch ewolucyjnych biologów zamienia jednak szympansa na orangutana. Ich zdaniem człowiek nie jest więc trzecim szympansem, a tylko drugim orangutanem.

Fałszywe przewidywania ewolucjonizmu (cz. 4) Genomy podobnych gatunków

 

Horyzontalny transfer genów. Gdzie tu ewolucja?

 

Kontrola lotu u zwierząt. Gdzie tu ewolucja?

 

Siatkówka oka kręgowców – kolejna bajeczka darwinistów

Zauważyłeś, że od jakiegoś czasu konstrukcja siatkówki oka kręgowców - kiedyś sztandarowy przykład “kiepskiego projektu” w przyrodzie – jakoś nie pojawia się już w darwinistycznej propagandzie? Tak, zgadłeś – ten znany symbol rzekomego kiepskiego projektu okazał się być kolejną ewolucjonistyczną bajeczką. Cichy pogrzeb tego mitu odbył się dwa lata temu. Raczej nie przeczytasz o tym w literaturze popularnonaukowej głównego nurtu (jeśli już to drobnym druczkiem). Wspomożemy jednak darwinistów w trudzie informowania o tym przykrym dla nich fakcie.

Big Bang białek

Zapis kopalny odzwierciedla zagadkowy wzorzec pojawiania się organizmów: relatywnie nagłe pojawianie się w nim zróżnicowanych form przplatane długimi okresami stazy, czyli „ciszy”, gdzie poszczególne grupy trwają prawie niezmienione w swojej morfologicznej formie. Bardzo mało przypomina to opowieści darwinistów o stopniowej, kumulutawnej ewolucji. Tak mało, że niektórzy darwiniści porzucili w ogóle ideę stopniowej ewolucji na rzecz innych koncepcji, jak evo-devo, czyli współczesna odmiana starego, dobrego saltacjonizmu, gdzie zmiany następują szybko i radykalnie. Teraz także biochemia potwierdza, że na poziomie molekularnytm powstawanie makromolekuł również miało eksplozywny wzorzec, mało przypominający ewolucję.

Tania ewolucyjna wyobraźnia

W lutym br. dwóch francuskich naukowców opublikowało artykuł spekulujący o pochodzeniu topoizomerazów – enzymów przetwarzających łańcuch DNA. Jest on doskonałym przykładem legendarnej zdolności darwinistów do snucia „takich sobie bajeczek”.

15. Marta Cuberbiller, Mnogie mutacje - przeszkoda dla darwinizmu (2009)

"Idź pod prąd" styczeń 2009, nr 1 (54), s. 11-12.

"Makroewolucja" w działaniu

Jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma - mogą westchnąć darwiniści, przytaczając przykład utraty oryginalnych struktur i funkcji jako doskonałe "dowody" makroewolucji.

Czego nie wiedzą geny (cz. 2)

W pierwszej części mowa była o degradowaniu statusu genów jako jedynej jednostki dziedziczności. [1] W drugiej zajmiemy się opowieścią "czego nie wiedzą geny", opowieścią snutą przez „evo-devo”.

Teoria w zasadzie nieudowodniona

Zgodnie z refrenem regularnie odśpiewywanym przez darwinowskie chóry, teoria ewolucji jest "bezspornie" dowiedziona od co najmniej 100 lat. Być może pewne szczegóły wymagają ciągle doszlifowania, ale jeśli chodzi o całość dyskusji, to jest już ona dawno zakończona - darwinizm jest prawdziwy. Koniec. Kropka. Nie tylko kreacjoniści nie są jednak przekonani co do prawdziwości tego refrenu, ale niektórzy ewolucyjni biologowie najwyraźniej też, o czym świadczy przykład Eugene Koonina z amerykańskiego National Center for Biotechnology Information.

Czego nie wiedzą geny (cz. 1)

Ileż to razy nasłuchałeś się opowieści Rysia Dawkinsa i jego pomniejszych naśladowców, że tak naprawdę jesteś tylko opakowaniem dla swoich genów, które - opętane jakimś mistycznym, ewolucyjnym pędęm - o niczym innym nie marzą jak tylko o (samolubnym) przekazaniu swoich kopii kolejnym generacjom. Nawet jednak w opinii ewolucyjnych biologów ta naiwna koncepcja zaczyna się jednak chwiać, co więcej, same geny przychodzą "kryzys tożsamości", tracąc od tak dawna ustalony monopol na dziedziczność.

Dobór naturalny: rozczarowanie (cz. 2)

W pierwszej części mowa była o rozczarowujących próbach pomiaru siły działania doboru naturalnego, który w opinii wielu darwinistów jest czymś w rodzaju "siły napędowej" ewolucji. Odczarowywanie kreatywnych mocy doboru naturalnego zaczęło się już jednak dużo wcześniej, kiedy na scenę weszła teoria ewolucji neutralnej.

13. Marta Cuberbiller, Do czego służy wyrostek robaczkowy? (2008)

"Idź pod prąd" listopad 2008, nr 11 (52), s. 11.

10. Marta Cuberbiller, Homeostaza zamiast inteligentnego projektanta (czyli jak darwiniści ratują się przed krytyką) (2008)

"Idź pod prąd" wrzesień 2008, nr 9 (50), s. 10.

Ścinanie ewolucyjnego drzewa (cz. 1)

"Filogenetycy molekularni bezpośrednio skonfrontowani z kwestią jednego drzewa filogenetycznego zostali zmuszeni do rewizji tej koncepcji i zdegradowania statusu tegoż drzewa z biologicznego faktu do niepotwierdzonej hipotezy w odniesieniu do relacji wśród żywych organizmów i ewolucyjnej historii". Cytat z kreacjonistycznej publikacji? Skądże znowu, to fragment wprowadzenia do serii międzynarodowych warsztatów biologii ewolucyjnej poświęconych (de)konstrukcji drzewa filogenetycznego.

Dobór naturalny: rozczarowanie (cz. 1)

Zastanawiałeś się kiedyś dlaczego wielu fizyków, matematyków czy chemików nie uważa darwinizmu za naukę ścisłą? Powodem nie są tylko fantastyczne ewolucyjne spekulacje, które darwiniści chcieliby przekwalifikować na twardą naukę. Istnieją inne kwestie. Jedną z nich naświetlił wraz ze współpracownikami ewolucyjny biolog, J.G. Kingsolver. Jak każde dziecko wie, dobór naturalny jest faktem, podobnie jak np. grawitacja. Problem w tym, że wszelkie próby pomiaru siły działania doboru naturalnego - w przeciwieństwie do siły grawitacji - pozostają bardzo rozczarowujące.

Darwinizm - takie brzydkie słowo

Edward Wilson, znany socjobiolog z Harvardu, stwierdził niedawno, że określenie "darwinizm" zostało ukute przez przeciwników Darwina po to, by go w ten sposób dyskredytować. "To retoryczne określenie, mające przedstawić ewolucję jako rodzaj wiary, podobnie jak 'Maoizm'. Naukowcy - dodał Wilson - nie nazywają tego 'darwinizmem'". Że darwinizm jest bardzo brzydkim słowem najwyraźniej nie wiedzą jednak autorzy publikujący w serwisie "Racjonalista".

Mieczysław Pajewski, Dwa najnowsze potwierdzenia jedynie słusznej teorii ewolucji (2008)

"Idź pod prąd" kwiecień 2008, nr 4 (45), s. 10.

Publikacje w "Problemach Genezy" (2006-)

Publikacje, najczęściej przedruki, w "Problemach Genezy" w latach 2006-

6. Marta Cuberbiller, Czy zdobywanie przez bakterie odporności na antybiotyki można uznać za przykład ewolucji? (2008)

"Idź pod prąd" luty 2008, nr 2 (43), s. 10.

Mieczysław Pajewski, "Melanizm przemysłowy. Jeszcze jedna bajka ewolucjonistów..." (1999)

"Na Początku..." marzec 1999, nr 3 (114), s. 80-86.

Kamienie i kości. Mocne dowody przeciwko ewolucji

 

O projekcie siatkówki kręgowców

 

„Błędny projekt” a pasożyty

 

Ewolucja jest rzeczą biologicznie niemożliwą

 

Czy porządek może się wyłonić z chaosu?

 

Genetyka - wróg ewolucjonizmu

 

Votum separatum w sprawie drugiej zasady termodynamiki

Komentarz do artykułu Henry'ego M. Morrisa i Johna D. Morrisa „Czy porządek może się wyłonić z chaosu?”, Na Początku...1998, nr 8 (106), s. 226-232.

Teorii ewolucji organicznej nigdy nie obserwowano

 

Marcin Rotkiewicz, Pajęcza stal. Biologiczna stal zrewolucjonizuje przemysł i medycynę, Wprost 20 maja 2001, nr 20, s. 79.

 

Stephanie Simon , T. Rex Meets Biblical Text at Museum, Los Angeles Times, December 9, 2001, Sunday Home Edition, Part A; Part 1; Page 42.

 

O Teilhardzie

 

Mieczysław Pajewski, "Molibden, kierowana panspermia i ostateczny ratunek przed kreacjonizmem" (2002)

 

Nancy Pearcey, Odpowiedź krytykom

 

Dziedzictwo teorii rekapitulacji

 

Główne problemy teorii ewolucji

 

Teoria przerywanej równowagi

 

Krytyka ewolucji w Watykanie

 

Disabled genes dull sense of smell, Science News, May 6, 2000, vol. 157, No. 19, s. 298.

 

Czy istnieje przekonywujące świadectwo empiryczne na rzecz ewolucji?

 

Czy istnieje świadectwo empiryczne przemawiające przeciwko ewolucji?

 

Upadek mitu ewolucji

 

Teoria ewolucji w świetle nauki i Biblii

 

Harun Yahya jako czołowy przedstawiciel islamskiego kreacjonizmu.

Komentarz do artykułu: Harun Yahya, Upadek mitu ewolucji, Na Początku..., wrzesień 2001, nr 9 (146), s. 260-269.

Peter M. Kareiva, The mustard war wasn't so racy after all, Science News August 14, 1999, vol. 156, s. 103

 

Kosmiczna wyobraźnia

Na marginesie artykułu Krzysztofa Szymborskiego, Kamienne anioły. Czy życie przybyło z kosmosu — nowe hipotezy, Polityka 09/2002 (2338).

Ewolucja, kultura, mitologia

 

Zmierzch darwinizmu

 

Gąsiennicznik

 

Ewolucja, płeć i mrówka

 

Stworzenie z niczego w pismach... ewolucjonistów